Beskrivelse
Denne bog har intet direkte med astrologi at gøre, men den har inspireret til en revidering af H.C. Andersens fødselstidspunkt, så han nu får et helt nyt horoskop. Hidtil har H.C. Andersen haft fødselstiden den 2. april 1805 kl. 01.00, men jeg har aldrig kunnet finde ud af, hvor tidspunktet kl. 01.00 stammer fra. Måske er det fra landsarkivet, men jeg kan ikke forestille mig, at man dengang har noteret fødselstider, som man gør det i dag. Jeg har på et tidspunkt hørt, at der var en notits på hans dåbsattest, men har ikke kunnet få det bekræftet.
Bogen bærer titlen ’Levnedsbog’, og kan købes på AstrologiHusets webshop, og hvilket mirakel af en ellers prunkløs bog, som har givet mig intet mindre end en åbenbaring at læse. Jeg anede ikke, at H.C. Andersen havde skrevet en selvbiografi, men det har han, og den er nu udkommet i en ’uanseelig’ udgave – lige i HCA’s ånd. Bogen er meget kompakt og gennemillustreret med billeder af alle de mennesker, HCA har mødt i sit liv, i hvert fald hvad angår de første 27 år af hans liv. Derefter har han åbenbart ikke haft tid til at nedskrive alle sine oplevelser på den ægte ‘andersen’ske’ vis.
Inden der kommer et par indslag fra bogen, er det på sin plads med en opridsning af dens indhold, så læseren har mulighed for at få et indtryk af, hvad man kan vente af en bog af og om landets største digter gennem tiderne.
Bogen begynder ved fødslen, går videre med barndommen og ungdommen og den første del af voksenlivet. Man bliver vidne til alle indtrykkene, han som 14-årig får ved rejsen til København, opholdene på latinskolerne og forelskelsen i Riborg Voigt. Vi blive indført i hans forsøg som sanger, skuespiller og balletdanser, og hvordan han kunne blive bogbinder, skrædder, skomager eller urmager. Han var også arbejdsdreng på en klædefabrik og i et tobaksfirma. Men det var digtningen, der endte med at blive hans store mission, som trods meget store udfordringer lykkedes til fulde for ham.
Her kommer et af de mange indslag fra bogen: …’På samme tid rejste jeg med postvognen mod København. En madam Hermansen, der havde været en kort tid i Odense, skulle også med. Hun var prins Ferdinands amme. Hun var det eneste menneske, min moder kendte, men kun af ansigt. Min moder græd og bad hende se lidt efter mig på rejsen, thi jeg skulle med postvognen som blind passager, og det kostede tre rigsbankdalere. Da jeg gik ud af porten, kom gamle farmoder og så stift på mig med tårer i de fromme, blå øjne, men hun sagde ikke et ord! Siden har jeg ikke set hende. Hun er nu død! Jeg rullede nu ud i verden med 10 rigsbankdalere. Posten havde taget de tre. Jeg havde aldrig været en mil på denne side af Odense. Den nye afveksling gjorde mig derfor snart glad. Jeg kom til Nyborg og så havet. Først da jeg sejlede bort, blev jeg trang om hjertet, det var, som sejlede jeg nu ud i den vide verden. Da jeg kom til Korsør, gik jeg om bag et hus, faldt på mine knæ og bad Vorherre hjælpe mig. Jeg græd så meget, men så blev jeg igen glad og kørte i natten gennem byerne og drømte ikke om, da jeg kom til Slagelse, at her skulle jeg nogle år senere komme i latinskole.
Mandag morgen den 5. september 1819, just den dag, teatersæsonen begyndte, så jeg København for første gang. Da jeg ved Frederiksberg først så tårnene, som jeg så meget længtes efter, brast jeg i gråd og følte, at jeg nu ingen havde mere end Gud i himlen’.
Og et andet eksempel: …’En dag jeg sad på mit værelse i København, kommer denne bonde, som var mig særdeles ubekendt, ind i min stue, spørger om jeg er Andersen, og da jeg bejaer det, tager han bogen (Fodrejsen, red.) op af lommen og beder mig først forklare slutningskapitlet, spørger dernæst, hvorledes jeg kunne skrive, at ’Fanden havde forledt mig til at skrive’, mens jeg på et andet sted benægtede hans tilværelse! Jeg troede straks, at det var en af mine bekendte, der havde klædt sig ud og sagde det. Men manden blev meget alvorligt ved og forlangte at få så mange underlige ting at vide. Da han til sidst spurgte, om jeg var antikristen, blev jeg ganske forskrækket og mærkede nu, at det var en vanvittig og en sværmer, der kunne være i stand til alt. Jeg kaldte min værtinde og pigen ind. Og med disse hjælpetropper søgte jeg at få ham på døren…’
– Jo, det er ganske vist, dengang var der måske også stalkere til?
AstrologiHuset – Karl Aage Jensen
Forlaget skriver
I ”Levnedsbog” oplever man H.C. Andersens (1805-1875) første 27 år. Han skriver om sin fødsel og barndom i Odense, om rejsen til og opholdet i København, om sine ophold på latinskolerne i Slagelse og Helsingør og om sin forelskelse i Riborg Voigt, som han mødte under et af sine besøg på Fyn. Inden han bliver student og efterfølgende udfolder sig som forfatter, digter og dramatiker, læser vi om hans forsøg som sanger, skuespiller og balletdanser, og hvordan der bliver talt om, at han kunne blive bonde eller bogbinder, blive skrædder eller urmager, arbejde på kontor eller – som sin far – blive skomager, samt om hvordan han i Odense forsøger sig som arbejdsdreng på en klædefabrik og en tobaksfabrik og i København, i Gothersgade, som arbejdsdreng i et snedkeri. Denne udgave af ”Levnedsbog” er gennemredigeret af mag.art. Jens Staubrand og tillige rigt illustreret og kommenteret.